Chciałbym napisać program do odmiany imion przez przypadki. Gdzie mógłbym znaleźć algorytm do tego celu?
Pozdrawiam
Andrzej

Szanowni Państwo!
Moje pytanie dotyczy pisowni nazw własnych, np. nazwa Wyższe Seminarium Duchowne w Toruniu napisana została od dużych liter. Czy pisząc dalej, używając tylko słowa – seminarium, należy je pisać wielką literą? Te wątpliwości dotyczą wielu nazw kilkuczłonowych, z których poźniej używany jest w tekście tylko jeden człon. Czy te wątpliwości rozwiązuje jakiś słownik?
Bardzo dziekuje za odpowiedz. Pozdrawiam.

Tłumacząc wywiad, użyłem odmiany nazwy stadionu Valencii CF, rozgrywającej swoje mecze na obiekcie, który nazywa się Estadio Mestalla. Czy poprawne jest zdanie: „Na Mestalli jesteś idolem”, czy może odpowiednią formą będzie: „Na Mestalla jesteś idolem”? Byłem przekonany, że gdy to tylko możliwe (tj. gdy odmiana przez żaden z przypadków nie stwarza problemów w określeniu formy mianownika) winno się odmieniać obcojęzyczne nazwy własne, jednak spotkało się to z krytyką czytelników.

Szanowni Państwo,
mam pytanie w związku z warszawską stacją metra Stokłosy. Nazwa pewnie wzięła się od ulicy Stokłosy lub osiedla Stokłosy. Czy ta zaś pochodzi od człowieka nazwiskiem Stokłosa, czy jest to liczba mnoga rzeczownika stokłosa? Krótko mówiąc: wsiadłem do metra na Stokłosy czy na Stokłosach? Mieszkam na (osiedlu) Stokłosy czy Stokłosach?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Dzień dobry! Dlaczego Wrocław w miejscowniku będzie we Wrocławiu, a nie we Wrocławie, jak we Lwowie czy w Krakowie?

Czy poprawne są zapisy typu na uniwersytetach Warszawskim, Jagiellońskim i Gdańskim lub nad morzami Śródziemnym i Bałtyckim, czy może lepiej byłoby zmienić w rzeczownikach małą literę na dużą i/lub liczbę mnogą na pojedynczą?

Dzień dobry,

proszę o pomoc w rozstrzygnięciu wątpliwości dotyczącej pisowni rzeczownika pan w tytule popularnej lektury „Akademia pana Kleksa”. Sądziłam, że nie ma potrzeby pisania wielką literą rzeczownika pospolitego pan. Zarzucono mi, że trzeba napisać wielką literą wszystkie wyrazy, ponieważ jest to nazwa instytucji. Moje wydanie książki nie pomaga mi w pokazaniu czarno na białym, jak powinno być, ponieważ cały tytuł wydrukowano wersalikami.

Pozdrawiam

Hanna Jabłońska

W związku z toczącą się wojną w Iraku w gazetach w prasie pojawia się wiele nowych nazw własnych. Nie wiem, kiedy piszemy al (np. al-Kaida), a kiedy Al (Al Kaida). Czy obowiązują tu jakieś zasady, czy wszystko zależy od dziennikarza? Przeglądając strony internetowe BBC, zauważyłam, że Al odnosi się do nazw miejscowych, przy pozostałych stosuje się al. Jak to wygląda w języku polskim?
Dziękuję
Agata Gogołkiewicz

Niektóre rzeczowniki kończące się na -ans mają w słownikach podwójną formę mianownika lm. -anse/-ansy (pasjans, ambulans, dyliżans, romans), inne mają wyłącznie -ansy (szympans, sekans, sekstans, trans), a jeszcze inne tylko -anse (kwadrans, niuans, fajans, rezonans). Czy istnieje reguła pozwalająca rozpoznać przypadek bez zaglądania do słownika (nie zawsze jest pod ręką, a intuicja zawodzi)? Np. fidrygans?, bilans?, uzans?, rothmans (papieros marki Rothmans)?

Czy apelatywizacja to synonim słowa pospolicenie?